ஒரு மாலை இளவெயில் நேரம்
அழகான இலையுதிர் காலம்
சற்றுத் தொலைவிலே அவள் முகம் பார்த்தேன்
அங்கே தொலைந்தவன் நானே.
அவள் நின்று பேசும் ஒரு தருணம்
என் வாழ்வில் சர்க்கரை நிமிடம்
ஈர்க்கும் விசையை அவளிடம் கண்டேனே
பனியில் சென்றால் உன் முகம்
என் மேல் நீராய் இறங்கும்
தலை சாய்த்துப் பார்த்தாயே
தடுமாறிப் போனேனே
No comments:
Post a Comment